მზე აღარ ჩანს, მგონი მოსაღამოვდა
გაზაფხულის სუნი ადევს ჩემს ეზოს,
ხეების ქვეშ გვირილები ხარობს და
ნეტავ მათთან საუბარი შემეძლოს.
გაზაფხული გაღიმების მსგავსია
და მარცხენა ტუჩის კიდეს მაგონებს
მე სიცოცხლე თითქოს ტანზე მაცვია
და სიკვდილი ვერასდროს დამამონებს.
