მასაჩუსეტსი

მალე ისევ ისე გაზაფხულდება
გულს უშენოდ ყოფნა აღარ უნდება
მომენდომე როგორც ადამს ევიტა
ძალიან ხარ შორს და რაღაც ვერ ვიტან,

ვერ გაჩუქე სიყვარულის ნაყოფი
სითბო გქონდა მთელი ქვეყნის სამყოფი
ვარსკვლავების მიჭირს დათვლა ზეცაზე
რომ მეპოვნე რამდენი რამ ვეცადე,

გახსოვს როგორ მოგიპოვე შემთხვევით
ვოცნებობდი ხელზე როდის ვემთხვევი
მერე უცებ როგორც მარტი აჭრილი
შეიცვალე, გაქრა შენი აჩრდილი,

ერთმანეთს გვყოფს ოკეანის სიშორე
მაგრამ ფიქრი შენზე ვერ მოვიშორე
ხვდები როგორ მოიწყენდა ადამი
და აჩუქა ღმერთმა სითბოს მადანი,

სწორედ ისე როგორც ადამს ევიტა
მომენატრე და რომ არ ხარ ვერ ვიტან.

წამწამებს

გაკვირვებით შემომყურებს თოლია
წყალში თევზი რატომ ვერ ამოლია,
მზეს კი ზღვაში კვლავ ჩაძირვა აწამებს
ვერ ვივიწყებ შენს ნასველებ წამწამებს,

ეჰ თოლიავ,თევზებს წყალში რა დალევს...
მზევ, გგონია ზღვა შენ გელის ნაწამებს?
ნასველები წამწამების, მგონია,
არვიწყება იქნებ მონაგონია?!

(გააგრძელეთ კომენტარებში)