მახსოვს ერთხელ შევესწარი ზამთარში
ვიღაც წყვილი ჯვარს იწერდა საყდარში
გამიშტერდა თვალი, გავხდი სხვაფერი
პატარძლის რომ დავინახე შაფერი.
მივატოვე ჩემი ლოცვა-ვედრება
სილამაზეს ქვეყნად რა შეედრება?
სახეს ეცა შუქი სანთლის ძლიერი
ნეფერტიტის მომაგონა იერი.
მისი სახე ახლაც თვალს მებლანდება
ვიცი დიდხანს, მანამ მომელანდება
სანამ ისევ არ შევხვდებით საყდარში
მე შავ ფრაკში, ის კი დიდ თეთრ კაბაში.