გემები

შორია ჩემთვის რექვიემები
წინ მიიწევენ ჩემი გემები
სიყვარულია თურმე სამყარო
ღმერთს მე ვერ ვეტყვი რატომ არ მყვარობ
როდემდე მდევენ ქალების ხროვა
რომ შემაყარონ ვარდების გროვა
როდემდე ვდიო თვალებს ალმაცერს
ნამუსს რომ მხდიან და აღარ მაცმევს
მე კვლავ გავყვები ცხოვრებას მარტო
ჩემი გემები ისევ რომ ვმართო
იტყვიან ჩემზე დარჩა ეული
გონება ქონდა გადარეული
მე ღმერთს ვერ ვკითხავ რა გიგავს მწყემსის
მისი ხმა ყველაგან, ყოველდღე მესმის
სტუმარიც თურმე ყოფილა ღვთისა
მეც სტუმარი ვარ ალბათ ღმერთისა...