Saturday, January 8, 2011

კალია


ვერ ვივიწყებ შენს დარჩენილ ნაკვალებს
რომ ვუყურებ მაშინ გული კანკალებს
როცა მთვარეს ვუცქერ მხოლოდ რკალია
მაგონდება ჩემი ტანის კალია,
ზოგჯერ თვალი მიშტერტება იმ წამზე
პირველად რომ დაგინახე მიწაზე
პირის უცხო, მოზომილი ნახევი
კბილებს ჩუმად ეუბნება ამყევი,
და ღიმილმა უცებ შემომიტყვევა
სიმკაცრე კი ჩემი ვერ მომიტევა,
გაქრა როგორც ფარაონის ყვავილი
დღეს კი მხოლოდ მის ნაკვალებს ავივლი
თუ გახედავ მთვარეს მხოლოდ რკალია
გაიხსენე ჩემი ტანის კალია


3 comments: