Sunday, December 13, 2009

მოგონება

მაგონდება ის დღეები
და შიშველი შემოდგონა
ჩემს სამყაროს წალკოტებში
შენი ფეხის შემოდგომა,

სიყმაწვილის წლები ბროლის
მე მის ალერსს შევალიე
ხან ვიყავი მონა მისი,
ხან გრაფი და ”შევალიე”

დღესაც ისე ფეთქავს გული
ცემით განაწამები
წლები უცებ გაილია,
წლები განა წამები,

ნეტავ ისევ ჩემს თვალებში
მისი სახე აირეკლოს
შემოდგომის ხეებივით
ფოთლები რომ აღარ ეკლოს.

2 comments: