კუ ვერ გავა ბაკნიდან

ლალი, ლიკა თუ ორივეს ნარევი, ერქვა
რატომ დავრჩი გადანარევი?
როცა მისი არ მხიბლავდა გონება
სხვის დაკრულზე ცეკვით რომ ემონება,

გვიან მივხვდი, როგორც კუ და ბაკანი
ცეკვა იყო მისი სულის საკანი,
არ იფიქროთ ქალს ვხატავდე რითმებით
მას ვუყვები, ჩემთვის რამდენს ითმენდი.

საუკუნის ითვლი ზუსტად მეხუთედს
აღარ მახსოვს რამდენჯერ ჩამეხუტე,
შემიყვარდი შენს გამხელილ სიცილზე
მავიწყდება როგორია სიცივე...

კუ ხომ ვეღარ გავა თავის ბაკნიდან
მე კი მითხრეს, კუს ერიდე, აკვნიდან
ვერ წახვედი მე გაგიშვი თითებით
მთვარეს გატან ღამით მარგალიტებით,

შენ მაჩუქე გული, მაგრამ სიცილზე
ვიხელცივე -მკვდარს არ მეგრძნო სიცივე...