სახე წამეშალა როგორც ნაფანქრალი
სადღაც ჩამოვჯექი, მგონი საფეხურზე,
კივის ელმავალი ახლად დანაძრალი
ესეც მაწუხებს და ხელებს ვიჭერ ყურზე,
მგონი დავიღალე, მაგრამ რა დროსია
ჯერ ხომ ოცდაშვიდიც ვეღარ დავითვალე,
როგორც სიკვდილს თურმე - დაღლას არ სცოდნია
არც დრო, არც ასაკი, არც ის რა ისწავლე,
ახლა მხოლოდ ჩემთან არის ნატაძრალი
ჩუმად მეუბნება: შენს მეტს აღარ ველი,
ვეღარ დამიხატავს ვეღარც რაფაელი
სახე წამეშალა როგორც ნაფანქრალი.
სიბერე შემოგპარვია ძამია ლექსებში, სიბერე!!!
ReplyDeletekiii, vicnob me mag "daglas", zogjer ggonia ro saukuneebs itvli,,,,,
ReplyDeletenichieri xartqo rom geubnebi ar gjera gaquculo:) magaria
ReplyDelete