ჭკუად მყოფელი

ვხედავ ირგვლივ ხალხი შემომეცალა
თითქოს ყველას რაღაც ფერი ეცვალა,
მიაკვლიეს ალბათ თავის შარაგზებს
და ჩემთვის კი კარი მაგრად ჩარაზეს.

მეგობრები შემრჩა თითზე სათვლელი
მათ სიწმინდეს შეედრება სანთლები,
მინათებენ გასავლელ გზის ბილიკებს
ამ სიკეთეს ვერავინ დაივიწყებს,

ეს სამყარო არის წუთით სოფელი
განა მეტხანს გაძლებს ჭკუად მყოფელი?